Anneler çeşmesi

Yasak ağaç, unutturulmaya çalışılan ağaç... Ağaçtaki meyve, unutturulmaya çalışılan lezzet ve haz... Yol ayrımı: Bir tarafta 3. şahsa kapalı, bencil, iki kişilik ve iki boyutlu bir konfor; diğer tarafta çoğalmanın ve dünya hayatının meşakkati...


Ruhun ve bedenin ihtiyaçlarıyla ilgili bütün problemleri, zaman ve emek harcayarak, yıpranarak, tehlikeleri ve riski göze alarak ve fikir yüküne katlanmakla çözmenin, sorumluluk almanın, sabretmenin ağırlığı...

İlk muhacirler, zoru, anne-baba olmayı tercih ettiler, fedakarlığın ve îsârın (1) en büyüğünü sergilediler. Yoksa sırasını bekleyen ruhlar, kreş çocukları gibi anne sevgisine hasret kalacaklardı. Çocuğuna götüremediği pasta, düğünde annenin boğazına takılır ya, paylaşılamayan cennet küçülüverir. Anne, nimeti ve neşeyi, paylaşarak büyütmenin, kökleri acı, meyvesi tatlı emeğin, bereketin sancaktarıdır. Annesiz çocuğa, çocuksuz anneye, çocuğu olmayan kadına yuvası dünya cenneti bile olsa sürgün sayılır.

Noksan sayılır bebek arabası, kundak... Noksan kalır hazır mama... Anne sütüyle emzirmek ve kucaklamaktır en güçlü iletişim ve en güzel gıda... Plastik annelere elveda...

Aydınlık aşığı anne ve rahimdeki üç karanlık... Taşımada ve doğurmada zorluk, beslemede ve korumada zorluk, sabırla cevheri işlemede ve eğitmede zorluk... Sancısız doğum, acı, emek, sevgi ilişkisini bilmemek gibi bir cehalet ve hikmet-i İlâhi'yi inkâr...

Çocuğun ilk eğitimcisi annedir, rahimdeyken duyularla algılananlar ve ruh hali, alınan gıdalar, helal-haram tartısı mizanıyla her şey ilk adımdır, temelin harcıdır. Ağrıyı hafifletmek için hurma, ruh huzuru için su sesidir, bu devrede Meryem (r.a) iffeti taşıyanlara lazım olan... Hz. Peygamber (s.a.s)'e saklansa da çocuktur, anneliktir tutku, bakire Masumiyyete zevceliği unutturan... Medyenli çoban kıza eş olsun, çocuğu, anneliği bahşetsin diye ölüm korkusuyla tâ Mısır'dan huzura getirten... Ana duasıdır rızıkla buluşturan... Annesini, Nil yolcusu yavrusuna kavuşturan...

Tespihin imamesi Peygamberim (s.a.s) sevgide biricik Hatice (r.anha)'sine ağlıyor, onu arıyor... Çocuklarının hepsini onda buldu, davasını ve sevdasını onda mayaladı... Soyu kesik diye alaylanırken, kültürde mukaddes bir inkılâp yaşandı ve kız evladından gelecekler Kevser'le kandı...

Anne karşılıksız verir, karşılıksız sever. Bu fedakarlığını, diğergamlığını istismar mı ediyorlar yoksa, onu çocuğunun mirasından mahrum ederek? Hukuki olanı kanuni olana boğdurtan maddeci ve kör pragmatist zihniyet, bakmaktan erindiği yaşlı annesini huzur evine atıyor... Ucuz işgücü simsarları, feminizm maskesiyle anneyi, iş hayatına sürüyor... Huzurevi; kullan, buruştur, at... Fayda, materyalist fayda. Ona göre ibret, değerlerin nesillere intikali, alnındaki kırışıklar ve samimiyetiyle tecrübe ve huzur pınarına uzanmak, hayır dua faydasız...

Annelik kadınlığın zirvesidir. Zirve olmak, tam olmak, son din gibi, tereyağı gibi... Tereyağı bozulursa düzelir mi? Tam olan sevilmez mi? Kızların anneliği, annelerin çocuğu gözlediği yılların içli şarkıları ve serin şiirleri nerede? Anne adayları ve anneleri azalan milletin "içindeki çocuk" ölmüştür. O milletin, sütü çekilen anne gibi, ümit çeşmesi, gönül çeşmesi kurumuştur.

Bütün değerleri, duyguları ve hatta anneyi dahi, anne sevgisini dahi sömüren hırs, azdırılmış bir nefs... Anneler günü, yahut tüketim günü, tükettirme günü...

Vazgeçmem; beni annem kucaklayacak... İlk vahiyde Peygamberimi (s.a.s) Cebrail'in kucaklayıp güven ve cesaret emzirdiği gibi... Anneler çeşmesinden kana kana...

(1) Îsâr: Din kardeşini tercih.